Με ειδοποιούν πως πρέπει να ανεβώ στη σκηνή! Επειδή βλέπω πως ο αείμνηστος Χόρχε χαίρει εκτίμησης εδώ μέσα σας παραθέτω ένα ποίημα του που με έχει σημαδέψει (ναι ακόμη και μένα μπορεί να με σημαδέψει ένα ποίημα…)
Οι γλάροι της οκνηρίας δίσταζουν στο λυκόφως ζητιανεύουν στο τέλος της ασφάλτου για 2 λεπτά και 37 δευτερόλεπτα ακριβώς
παει εφυγε…. καταλαβαινω βεβαια ειναι busy αλλα δεν το βλεπουμε και συχνα τελος παντων κατι ηταν κι αυτο μαθαμε κι αλλο ενα υπεροχο του δουλγερη και ο μαριος συνεχιζει ακαθεκτος μπραβο ορεξη που εχει αυτο το παλικαρι!