kai meta 8a ginei tragoudistis gia na exei lefta…ta violia omws ti 8a ta kanei?
Καταγράφηκε
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
kai giati na to kanei afto?afou agapaei ta violia tou
Καταγράφηκε
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
exmmm…i sinepagwgi paei ws e3eis a<=>b pou simenei pws an isxiei to prwto prokiptei to deftero kai toubalin… an exei lefta den einai mousikos ara ti na ta kanei ta lefta….omws ipir3e me lefta kai eixe kai violia….
Καταγράφηκε
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
Αυτή είναι μαθηματική συνεπαγωγή, στη λογική δεν είναι ακριβώς το ίδιο, αλλά ξαναλέω έτσι κι αλλιώς λάθος το’χω κάνει, γάμα το, τον έπιασες το φοβερό μου συλλογισμό.
Πας να μου ανατρέψεις τη θεωρία μ’αυτό που λες, αλλά: Αν (χ) τα χρόνια ζωής του μουσικού εκ των οποίων στα (ψ) χρόνια είχε λεφτά τότε (χ-ψ=λ)(όπου προφανώς λ αυτά που δεν είχε) και αφού (λ>ψ) (αυτονόητο αυτό), συνολικά τον προσδιορίζει η απουσία και όχι η παρουσία χρημάτων, άρα έχει δικαίωμα και στα (ψ) χρόνια να συνεχίσει να παίζει βιολί.
Το’χουμε ξεσκίσει το θέμα. Αλλά πολύ το ψάχνεις ρε συ, μήπως θες να γίνεις μουσικός; Σε προειδοποιώ, δεν πληρώνει καλά.
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
Well you’re in your little room and you’re working on something good but if it’s really good you’re gonna need a bigger room and when you’re in the bigger room you might not know what to do you might have to think of how you got started in your little room
White Stripes Little Room
Καταγράφηκε
Η ευκολία έχει στόμα ανοικτό και η δυσκολία μάτια κουρασμένα
Ταξιδεύω με το μυαλό μου σε τόπους που δε γνώρισα και σε καταστάσεις που δεν είναι δικές μου. Το ευχαριστιέμαι αυτό το ατέλειωτο ταξίδι — γιατί να πώ ψεματα; Ζω πολλές ζωές σε μία, τόσες πολλές που μου φαίνονται άπειρες-κι έτσι μόνο πλουτίζω το μυαλό μου με πλασματικές εμπειρίες, ξεχνώντας ίσως κάποτε να ζήσω, αλλά στην πραγματικότητα ζώντας περισσότερο απο οποιονδήποτε άλλον, άν ζωή είναι τα παιχνίδια του μυαλού μας, ή αν ζωή είναι οι πιθανότητες. Και σιχαμένος μετά από κάθε ταξίδι γυρίζω στην "πραγματικότητα", στα φώτα της πόλης, που τ’αγαπάω όσο τίποτε άλλο, γι’αυτό άλλωστε δε φεύγω και ποτέ απ’αυτά, αλλά με πνίγουν γιατί δε μ’αφήνουν να δω τ’αστέρια…δε μ’αφήνουν… να δω….. τ’αστέρια….ελπίζω σύντομα να πεθάνω.
Κάτι τέτοιο ίσως εξηγεί το γιατί όταν έγραψα το "Μισό λεπτό παράνοιας" θέλησα να σωπάσω…
Κάθομαι μόνος σε μια πλατεία σε ένα παγκάκι κάθομαι μόνος σε ένα παγκάκι χαραγμένο νιάτα Γύρω μου άνθρωποι πολλοί μα περιμένω μόνος ένα κύμα στη θάλασσα ένα σύννφο στον ουρανό μόνος μαζί με τον εαυτό μου ένα σημαντικό τίποτα Γκρίζες φιγούρεσ μόνες περνάνε μπροστά απ’τα μάτια μου Βιαστικές αλλά μόνες κυνηγάνε ένα μάτσο χειλιάρικα ………………………………… Ένας κόσμος κάθεται μόνος σε ένα παγκάκι χαραγμένο νιάτα πολλοί κόσμοι υπάρχουν πέρα απο αυτό το παγκάκι κόσμοι παλιοί κόσμοι που κυνηγούν ένα μάτσο χειλιάρικα κόσμοι που χτίζουν τοίχους όμως και άλλοι,καινούριοι κόσμοι που φτιάχνουνε ήχους φανταστικοί και αστραφτεροί κόσμοι μόνοι κόσμοι
Καταγράφηκε
Δεν πειράζει που δεν σου ‘ρθε η ζαριά τζογάρισες στο όνειρο και είσαι έτοιμος για όλα το λέει και ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά ο χαμένος τα παίρνει όλα
alltogethernow
Αποστολέας
Καταγράφηκε
