katalipseis!!!

Καλημέρα, παιδιά, είναι χτες

της Νίνας Γεωργιάδου

Λοιπόν, πρέπει να προετοιμαστώ πολύ για να μπω ξανά στην τάξη.
Στην τάξη που τόσο αγωνίστηκε ο Πολύδωρας να διαφυλάξει, ψεκάζοντας με χημικά το δάκο της κοινωνικής αναστάτωσης, υπερασπίζοντας τη σιδερογροθιά ως αυτοάμυνα και
παρατάσσοντας τα ΅ακίνητα στρατιωτάκιαΆ του απέναντι στους ανέντιμους δασκάλους και τους υποκινούμενους μαθητές,
Στην τάξη, τη μικρομεσαία και προβληματική που κατρακυλά όλο και πιο βαθειά στη φτώχεια, που παίρνει παράταση με δάνεια, που επιτρέπεται να μπαλώνει τα κουρέλια της με ιδιαίτερα και delivery, αλλά σε καμιά περίπτωση να διεκδικεί την αυτονόητη αξιοπρέπεια.

Πρέπει να προετοιμαστώ πολύ για να μπω ξανά στην τάξη.
Στην τάξη των καλών και πειθήνιων πολιτών, των επίδοξων αυτόχειρων, που δεν διαμαρτύρονται, δεν απαιτούν, γκρινιάζουν μόνο καμιά φορά, κομψά και με ευπρέπεια, κατά που πρέπει σε «υπαλληλίσκους, φοβητσιάρηδες, δούλους παχείς», όπως λέει και ο Μπίρμαν.
Στην ίδια τάξη και στον ίδιο μαυροπίνακα μαζί με όσους αρνήθηκαν να καταθέσουν έστω κι ένα μεροκάματο σ΄ αυτό τον αγώνα, προσβλέποντας με κουτοπονηριά σε πιθανό κέρδος, που έτσι κι αλλιώς πάντα μοιράζονται, και σε πιθανή ήττα που ανέξοδα πάντα κριτικάρουν. Σ΄αυτούς που δεν ανέχονται το χαρακτηρισμό του απεργοσπάστη και απονευρώνουν τη γλώσσα για να μη «λέμε πια τα σύκα, σύκα και τη σκάφη, σκάφη» και να φλυαρούμε έτσι άκοπα με απονεκρωμένες έννοιες και κακοποιημένες λέξεις.

Πρέπει να προετοιμαστώ πολύ για να μπω ξανά στην τάξη
Στην τάξη της δημοσιονομικής ευρυθμίας που τόσο απρεπώς κινδύνεψε να διαταραχτεί, όχι από τα ληστρικά υπερκέρδη των τραπεζών, όχι από τον πλουτισμό των ημετέρων ή την ΅τακτοποίηση των δικών μας παιδιώνΆ, όχι από τις κουμπαριές, τις μίζες, τις υπόγειες αμοιβές των επιτρόπων, τις βουλευτικές υπερωρίες, αλλά από εμένα την απερίσκεπτη απεργό.
Στην τάξη των μετεκλογικών μηνυμάτων, που η άσκηση του ιερού μου ανά τετραετία δικαιώματος απέστειλε σε μπουκάλι ναυαγού, για να μένει και να αρμενίζει μεσοπέλαγα, ως εσαεί ανεπίδωτο, σε άγνωστο παραλήπτη.

Πρέπει να προετοιμαστώ πολύ για να μπω ξανά στην τάξη
Στη σχολική τάξη που έφραξε τα παράθυρά της με σταυρωτά κάγκελα, για να μη δραπετεύσουν οι έγκλειστοι από την αποστράγγιση της εφηβείας τους, την πρώιμη κατηγοριοποίησή τους, την άνοστη φλυαρία, τα βαθιά χασμουρητά, την κατακερματισμένη πληροφορία, την κονσερβοποιημένη και με πολλά συντηρητικά μηχανοποιημένη αναπαραγωγή όλο αυτό που με λίγα λόγια ονομάζουμε εύρυθμη πορεία της εξεταστέας ύλης.
Στην τάξη των παραταγμένων με στρατιωτική πειθαρχία μαθητών, που θα παρελαύνουν μεθαύριο, με συντονισμένο βηματισμό, δίπλα στα ακριβοπληρωμένα τεθωρακισμένα, υπό τον ήχο ηρωικών εμβατηρίων και μπροστά από τα κορδωμένα παραστήματα στην πασαρέλα των επισήμων, που θα δηλώσουν στη συνέχεια πόσο υπερήφανοι αισθάνονται για τα νιάτα του τόπου, τα τόσο αναλώσιμα στην κρεατομηχανή ξένων πολέμων και στη μυλόπετρα της ανεργίας, και πόσο η παιδεία είναι στην πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής τους υστεροβουλίας. Και όλα αυτά βέβαια αφού θα έχει προηγηθεί το ετήσιο μαλλιοτράβηγμα και η πλειοδοσία πατριωτισμού για το ποιοι δικαιούνται να κρατούν την ελληνική σημαία.

Πρέπει λοιπόν να προετοιμαστώ για να μπω ξανά στην τάξη.
Στην τάξη αυτών που θα συνωθούνται να καταθέσουν στεφάνι στους αγωνιστές του Πολυτεχνείου και θα ξεθάψουν σε πανηγυρικούς της δεκάρας τις ΅προσωπικέςΆ αγωνιστικές τους μνήμες διανθισμένες με φρέσκα δάκρυα και το πόσο τους εκφράζει το σύνθημα ψωμί-παιδεία-ελευθερία. Όλα αυτά δηλαδή που με επιμέλεια φυλάνε στη ναφθαλίνη για επετειακή χρήση.
Πρέπει να προετοιμαστώ πολύ για να μπω ξανά στην τάξη.
Και τελικά θα πάω απροετοίμαστη και ίσως μόνο πω, καλημέρα, παιδιά, είναι χτες.

Νίνα Γεωργιάδου. Κάλυμνος, η επόμενη μέρα.