Ευτυχώς που σ’αυτή τη χώρα, μέσα στην ανηθικότητα, τον καιροσκοπισμό και τη μιζέρια, υπάρχει το υπέρλαμπρο παράδειγμα ποιοτικών καλλιτεχνών που στηρίζουν την προσπάθεια των εταιρειών για να χτίσουν έναν καλύτερο κόσμο, θυσιάζοντας ακόμα και υπερπολίτιμα προσωπικά τους αντικείμενα:
http://www.stn.gr/noise/index.htmlΣας δίνω το λινκ με τον αυστηρό όρο ότι κανείς σας δεν θα χτυπήσει τα σκουλαρίκια της Τσαλιγοπούλου ή το vintage βραχιολάκι της Ελευθερίας, τα θέλω αυτά, και θα τα πληρώσω πολύ ακριβά!!!!
Επίσης θα αγοράσω το τραγούδι του Ζακ Στεφάνου, πάντα ήθελα να ακούσω έναν ραδιοφωνικό παρουσιαστή να λέει "και τώρα ακούμε το τραγούδι ανεξέλεγκτο χάμστερ, μία ρομαντική μπαλάντα που θα φορεθεί πολύ αυτό το καλοκαίρι".
Από τα άλλα, πάρτε ο,τι θέλετε, είναι άλλωστε για ανιδιοτελή, καλό σκοπό (ταμταμταροπαμ, κάπως έτσι πάει)
Επίσης αντιγράφω αυτό το απόσπασμα που μου άρεσε πολύ, το βρήκα πολύ ποιοτικό:
"καθώς και ομιλίες ανθρώπων του πνεύματος και της διανόησης, με θέμα τη σημασία της ελευθερίας της έκφρασης για την τέχνη και τον πολιτισμό, όπως η Λένα Διβάνη, η Λίνα Νικολακοπούλου και λίγα λόγια από τον Θάνο Μικρούτσικο."
Ευτυχώς που υπάρχει ελευθερία για να μπορούν αυτοί οι άνθρωποι να εκφράζονται, αλλιώς αυτή η χώρα θα είχε πέσει στο βόθρο.
Κι επειδή μ’έχει πιάσει φλυαρία, πάρτε κι ένα απόσπασμα του Τζαρά:
"Οι ηθικές αξίες έχουν αναδείξει τη φιλανθρωπία και το έλεος, δύο μακαρονάκια που έχουν μεγαλώσει σαν ελέφαντες, πλανήτες, που οι άνθρωποι αποκαλούν "καλό". Δεν υπάρχει τίποτα καλό σ’αυτά. Η καλοσύνη είναι διαυγής, ξεκάθαρη, αποφασιστική, και αδίστακτη απέναντι στο συμβιβασμό και την πολιτική."
